Vetar je proizvod hlađenja i grejanja atmosfere, jer različite substance apsorbuju sunčevu toplotu drugačije, kao i rezultat nepravilnosti na površini zemlje i rotacije same zemlje. Kinetičko kretanja vetra može da se pretvara u mehaničku energiju ili električnu struju.Da bi bile efikasne i da bi se investicija isplatila, vetrenjače se uglavnom grade u većem broju, pa se nazivaju vetroparkovi ili vetrofarme. Vetroparkovi mogu da budu izgrađeni na kopnu ili po mogućstvu na moru (off shore) gde su vetrovi mnogo jači. Kapitalne investicije izvan već postojeće mreže su velike, pa se uglavnom bogatije zemlje sa velikim potencijalom upuštaju u izgradnju vetrenjača van kopna. Po procenama Evropske agencije za razvoj energije vetra, potencijal vetra van kopna je 3,000 TWh što bi bilo više od celokupne sadašnje potrošnje energije u Evropi.Pored svih pozitivnih strana korišenja vetra kao jednog od obnovljivih izvora energije, održavanje je relativno jeftino, a trošak proističe iz početne investicije za instalaciju. Dugoročno gledajući, ova tehnologija investiciono može da se takmiči sa termoelektranama i nuklaernim elektranama.